Dictionary of Greek. 2013.
τυί — Α βοιωτ. τ. τής αντων. ὅδε αντί τού τ. οἵδε … Dictionary of Greek
Ρ, ρ — (αρχαία ελληνικά ρω). Το δέκατο έβδομο γράμμα του ελληνικού αλφάβητου. Προέρχεται από το σημιτικό resh (= κεφάλι ανθρώπου) που γραφόταν  ή  . Με το ίδιο περίπου σχήμα (, ), παριστάνεται το ρο στις αρχαιότερες επιγραφές της Θήρας, της Κρήτης,… … Dictionary of Greek
τυΐδε — και τυῑδε Α (αιολ. και δωρ. τ. αντί τῇδε) 1. εδώ, από εδώ 2. (με ρ. κίνησης) προς τα εδώ («τυῑδ ἐλθέ», Σαπφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < τυΐ* + επιρρμ. κατάλ. δε (πρβλ. ἐνθά δε)] … Dictionary of Greek
τύϊν — Α (κατά τον Ησύχ.) «ἲν τύϊν ἐν τούτῳ». [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για κρητ. τ. (βλ. λ. τυΐ)] … Dictionary of Greek
